Αγιά Σοφιά - Η μεγάλη μας ευκαιρία

16/7/2020

Αγια Σοφιά - Η μεγάλη μας ευκαιρία

Δημήτρης Αποστολόπουλος

Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία για την ελληνική διπλωματία, να εξαπολύσει έναν, άνευ προηγουμένου, «πόλεμο» κατά της, λεγόμενης, τουρκικής «δημοκρατίας», δηλαδή της τουρκικής διοίκησης και των πρόσφατων πεπραγμένων της.  Η πρόσφατη απόφαση του σουλτάνου για το, παγκόσμιας  εμβέλειας και αξίας, πολιτισμικό μνημείο της Αγίας Σοφίας είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία μας, ώστε η διεθνής κοινή γνώμη να ευαισθητοποιηθεί και για την γενικότερη τουρκική πολιτική στην ευρύτερη περιοχή μας.

Ο εθνικός χαρακτήρας της Επανάστασης του ’21 και η ιστορική συνέχεια του Ελληνικού Έθνους

8/5/2020

Του Λαοκράτη Βάσση

Με κυρτωμένη τη ράχη του πολιτικού συστήματος εξουσίας, απ’ τη χρεοκοπία του 2010 και εντεύθεν, με επικυριαρχούμενη τη χώρα μας απ’ την υπερεξουσία του ευρω/δυτικού τοκογλυφικού κεφαλαίου, αλλά και με προωθούμενη, δίκην υποκατάστατης «εθνικής ιδεολογίας», την ηγεμονία του εθνο/αποδομητισμού (κλίμα Σόρος!), μόνο ανυποψίαστοι δεν μπορούμε να είμαστε για το “πνεύμα’’ του εορτασμού της διακοσιοστής επετείου του ΄21. Ιδίως, μάλιστα, όταν βλέπουμε ποιοι δίνουν τον τόνο, με πρώτη τη…  δαφνοστεφή απ’ την Ολυμπιάδα της Αθήνας Γιάννα Αγγελοπούλου, στις προγραμματιζόμενες επίσημες (και ημιεπίσημες) εορταστικές εκδηλώσεις.

Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ

7/5/2020

Παναγιώτης Ήφαιστος 

Για να παραφράσουμε τον πιο σημαντικό σύγχρονο πολιτικό στοχαστή του (κρατοκεντρικού) διεθνούς συστήματος, τον Kenneth Waltz, η πολιτική σκέψη, οι αναλύσεις και τα πορίσματα είναι το αντίστοιχο των διαγνώσεων της ιατρικής. Τους τελευταίους μήνες έχουμε ένα μεγάλο όπως πλέον καταμαρτυρείται πρόβλημα ιατρικής, την πανδημία του κορονοϊού. Κανείς λογικά σκεπτόμενος δεν αμφιβάλλει ότι προκαλεί μεγάλες ανακατατάξεις μέχρις στιγμής απρόβλεπτες αλλά αναπόδραστα βαθύτατων προεκτάσεων.

Υπενθύμιση της σημασίας του έθνους-κράτους εν μέσω της πανδημίας

17/4/2020

Μάρκος Τρούλης

Η πανδημική κρίση θέτει νέες προκλήσεις και νέα διακυβεύματα για την εξέλιξη της διεθνούς πολιτικής οικονομίας, αλλά και της αντίληψής μας για τη λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση». Μας υπενθυμίζει το εθνοκράτος και δεν το βάζει εκ νέου στην ατζέντα της συζήτησης, μιας και αυτό ήταν πάντοτε παρόν, όπως επίσης μας παραπέμπει και στον Παναγιώτη Κονδύλη, ο οποίος χρησιμοποιούσε τον όρο «πλανητικοποίηση» (οικονομική αλληλεξάρτηση σε πλανητική κλίμακα και όχι συγχώνευση των κοινωνιών) για να περιγράψει το σχετικό μεταψυχροπολεμικό βέρτιγκο.

Προτεραιότητα στο Έθνος-Κράτος

17/4/2020

του Νίκου Ντάσιου

Το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο της παγκοσμιοποίησης σε ένα κόσμο που φαίνεται να καταρρέει…

Η έγκαιρη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας στη χώρα μας δεν ήταν τυχαία. Εν πολλοίς οφείλεται στην εγρήγορση που είχε προηγηθεί για την οριοθέτηση της αθρόας εισροής μεταναστών στον Έβρο, με το κλείσιμο των συνόρων. Ενέργεια που επιβλήθηκε στην κυβέρνηση από την εξέγερση των κατοίκων των νησιών του βορειο-ανατολικού Αιγαίου και από τη μεταστροφή της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινής γνώμης, που κατανόησε την «εργαλειοποίηση» του μεταναστευτικού από τον τουρκικό αναθεωρητισμό.

Μήπως είμαστε υπερβολικά «καλοί»;

5/3/2020

Δημήτρης Αποστολόπουλος

Η υπό εξέλιξη τουρκική επίθεση (με όπλο τους λεγόμενους πρόσφυγες) αποτελεί πιλοτική μόνο εφαρμογή του σχεδίου της, για το οποίο μας έχει πολλάκις, και με πολλούς τρόπους προειδοποιήσει. Πάντως, κατά τη γνώμη μου, δεν έχουμε δει ακόμα την απειλή στην πλήρη της έκταση, ούτε και τον πολυμορφικό χαρακτήρα, τον οποίο αυτή μπορεί να λάβει. Είναι πιθανό δηλαδή, να βρεθούμε σύντομα προ πολλαπλών, ταυτόχρονων, και πολύ σοβαρών απειλών, χωρίς κανένα περιθώριο διατήρησης του ρόλου μας, ως του καλού παιδιού της γειτονιάς.

Και τι θέλετε, να κάνουμε πόλεμο;

26/1/2020

Η χειραγώγηση των Ελλήνων και ο δόλιος μηχανισμός της

Δημήτρης Αποστολόπουλος

Ένα ερώτημα παλιό, ένα κατ’ ουσία δίλημμα, στο οποίο ενδέχεται να κληθούμε να απαντήσουμε, οσονούπω. Τι θα κάνουμε, έναντι της Τουρκίας, αν ο κόμπος φτάσει στο χτένι; Αφού, λοιπόν, οι άθλιοι των Αθηνών (πολιτικές και άλλες ελίτ, συνεπικουρούμενες από τα κεντρικά ΜΜΕ, δηλαδή τα μέσα παρά-πληροφόρησης), βάλθηκαν να διαμορφώσουν κλίμα, ας κάνουν μια νέα δημοσκόπηση, με αυτό το ερώτημα. Θα είναι εξίσου ανέντιμο, όσο και τα προηγούμενα, τα οποία είχαν να κάνουν με την προσφυγή στη Χάγη και άλλες πιθανές επιλογές. Πρώτα απ’ όλα ανέντιμοι, και ως εκ τούτου δόλιοι και επικίνδυνοι, προετοιμάζουν την κοινή γνώμη να καταπιεί το «χρυσό χάπι», για ακόμα μια φορά.

Η υψηλή ισλαμική στρατηγική και το εθνικό σχέδιο της Τουρκίας, η Κύπρος και η Ελλάδα

23/12/2019

Σάββας Καλεντερίδης

Ήταν 17 Οκτωβρίου του 2016, όταν κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών της επιχείρησης ανακατάληψης της Μοσούλης από τους τζιχαντιστές τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους, και αφού είχε στείλει μια ενισχυμένη ταξιαρχία του τουρκικού στρατού στην περιοχή Μπασίκα, στα περίχωρα της ιστορικής πρωτεύουσας της περιφέρειας Νινεβί, ο Ερντογάν δήλωνε:

«Μας λένε η Τουρκία να μην μπει στη Μοσούλη. Μα πώς να μην μπούμε; […] Εμείς στην επιχείρηση αυτή θα συμμετέχουμε και θα είμαστε την επαύριον στο τραπέζι της μοιρασιάς. […] Προσπάθησαν να μας παρουσιάσουν τη Συνθήκη της Λοζάνης ως νίκη. Εμείς έχουμε εναλλακτικά σχέδια για τη Μοσούλη, έχουμε σχέδιο Β και σχέδιο Γ. […] Δεν είναι δυνατό να μείνουμε έξω από την επιχείρηση αυτήν. Άλλωστε εκεί κοιμάται η δική μας ιστορία».

Γιώργος Κοντογιώργης, Ο "δημοσκοπικός δήμος" - Η επιστροφή της κοινωνίας στην Πολιτική

13/12/2019

Κοντογιώργης Γιώργος

Δημοσιεύθηκε στο SLpress.gr 

30 Νοεμβρίου 2019

Στο μέλλον το πολιτικό σύστημα θα οικοδομηθεί στο επίπεδο τεχνοδικτυακής επικοινωνίας. Εκεί θα συναντιούνται οι πολίτες, εκεί θα είναι η Πνύκα των μεγάλων πληθυσμιακά κοινωνιών. Στο μεταξύ, θεωρώ ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την έννοια “δημοσκοπικός δήμος”. Η πλέον ακριβής αποτύπωση της βούλησης της κοινωνίας για ένα ζήτημα τη στιγμή που ερωτάται, είναι με δημοσκόπηση.

Αναχαίτιση της καταπτώσεως του ηθικού

13/12/2019

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 11 Δεκεμβρίου 2019.

Αν ο «πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα», όπως θεωρεί η σχολή των ρεαλιστών στον χώρο των διεθνών σχέσεων (Σουν Τζου, Θουκυδίδης, Κλαούζεβιτς), ο υβριδικός πόλεμος μπαίνει σαν σφήνα μεταξύ των δύο. Δεν υπάρχει λόγος να πολεμήσεις, αν κερδίζεις όσα στοχεύεις, μόνο με την απειλή του πολέμου.