Η γάγγραινα της κομματοκρατίας και η ποιότητα της δημοκρατίας

14/7/2019

Η καταδυνάστευση του λαού και η γάγγραινα της κομματοκρατίας

Δημήτρης Αποστολόπουλος

Η καταδυνάστευση του λαού από την ηγεσία του, δεν είναι καινοφανής υπόθεση. Δεν αφορά μόνο την εποχή μας, αλλά παρατηρήθηκε ανέκαθεν, ακόμα δε και σε αυτήν την κοιτίδα της δημοκρατίας, Αθήνα. Τα κοινά γνωρίσματα, των σαθρών καθεστώτων του χτες και του σήμερα, δεν είναι λίγα. Ιδιοτέλεια, κατάχρηση εξουσίας, βαριά μέχρι εξοντώσεως φορολογία του λαού, λαϊκισμός και υφαρπαγή της ψήφου των πολιτών από δημαγωγούς πολιτικάντηδες και πολλά άλλα. Τα αποτελέσματα για το λαό, επίσης παρόμοια, αν όχι ίδια. Η στυγνή εκμετάλλευσή του υπέρ, της εκάστοτε, ολιγαρχίας με δραματικές επιπτώσεις, τόσο στο επίπεδο διαβίωσης και την ποιότητα ζωής, όσο και στην ελευθερία του.

Αρκούν μόνο λίγα λόγια, του απολύτως έγκυρου, Θουκυδίδη ο οποίος περιέγραψε τα δεινά της τότε δυναστείας - κομματοκρατίας ως εξής:

"Αλλά και η συγγένεια θεωρήθηκε χαλαρότερος δεσμός από την κομματική αλληλεγγύη, γιατί οι ομοϊδεάτες ήσαν έτοιμοι να επιχειρήσουν οτιδήποτε, χωρίς δισταγμό, και τούτο επειδή τα κόμματα δεν σχηματίστηκαν για να επιδιώξουν κοινή ωφέλεια με νόμιμα μέσα, αλλά, αντίθετα, για να ικανοποιήσουν την πλεονεξία τους παρανομώντας. Και η μεταξύ τους αλληλεγγύη βασιζόταν περισσότερο στην συνενοχή τους παρά στους όρκους τους στους θεούς."

Έχω υποστηρίξει πολλές φορές, την υπαιτιότητα της σημερινής κομματοκρατίας, ως έναν από τους κύριους παράγοντες, οι οποίοι ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Ως εκ τούτου, κατά τη γνώμη μου, υπάρχει σαφές πρόβλημα στη λειτουργία του πολιτεύματος. Η δημοκρατία, είναι μεν το, ζητούμενο και αποδεκτό πολίτευμα, κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα, πλην όμως προσωπικά με απασχολεί η πράξη και το τελικό αποτέλεσμα. Οι διακηρύξεις και τα παχιά λόγια, με αφήνουν παγερά αδιάφορο, διότι αποτελούν απλώς ένα μέσο εξαπάτησης του λαού. Προφασίζονται τη δημοκρατία, παρέχοντας καθρεφτάκια  και χάντρες στους ιθαγενείς, ώστε αυτοί να μην αντιδράσουν.

Με άλλα λόγια, τι αξία έχει η ελευθερία του λόγου, για παράδειγμα, αν ο λόγος (του λαού) απευθύνεται σε μια εξουσία κουφή. Θα παραθέσω λοιπόν στη συνέχεια, τις απόψεις ιστορικών προσωπικοτήτων, επί του θέματος της ποιότητας της δημοκρατίας. Στη συνέχεια, θα δώσω εντελώς περιγραφικά, ορισμένες απόψεις μου, οι οποίες δείχνουν πως αντιλαμβάνομαι τη σημερινή νοσηρή κατάσταση. Θα θέσω επίσης, προς συζήτηση, το ζήτημα της, κατά τη γνώμη μου, αναγκαίας αναδόμησης του πολιτεύματος. Τούτη θα αποτελέσει και τη θεμέλια βάση, επί της οποίας θα στηριχτεί η ανάταξη της κοινωνίας και η αναγέννηση της Ελλάδας, ως πρότυπο και υπόδειγμα μια ισχυρής χώρας.

Αν και προκύπτει από τα συμφραζόμενα, δηλώνω ρητά και κατηγορηματικά, τα εξής. Σκοπός μου είναι η ενίσχυση και όχι η κατάργηση, ή ανατροπή, ή αντικατάσταση της δημοκρατίας με κάποιο άλλο πολίτευμα. Δεν εννοώ, ούτε υποστηρίζω, ούτε προτείνω σε καμία περίπτωση, την ανατροπή της οποιασδήποτε νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης, προς εκπλήρωση του σκοπού που θέτω. Εφόσον με το σημερινό καθεστώς, η κυβέρνηση είναι νόμιμη, δεν επιθυμώ την παράνομη δράση εναντίον της. Κατά συνέπεια, πολύ δε περισσότερο, δεν παροτρύνω ή ενθαρρύνω τον οποιονδήποτε, ώστε να μετέλθει οποιασδήποτε μορφής βίαιων, ακόμα και λεκτικών, μέσων δράσης. 

Ευθέως και χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη, απορρίπτω και δηλώνω απέχθεια προς οποιασδήποτε μορφής χρήσης βίας. Ακόμα περισσότερο, επειδή οι Έλληνες έχουμε πολύ κακή εμπειρία, θα κάνω ό,τι μου αναλογεί ως ευθύνη για την αποφυγή κάθε είδους αδελφοκτόνου έριδας ή εμφύλιας διαμάχης. Τα αποτελέσματα, τέτοιων ή παρόμοιων καταστάσεων κατά το παρελθόν, είναι γνωστά και τάσσομαι ανεπιφύλακτα κατά αυτών. Εξάλλου, όπως θα φανεί και στη συνέχεια, υποστηρίζω όχι μόνο να απέχουμε από εμφύλια διαμάχη ή μίσος, αλλά ο λαός να απορρίψει και την τεχνητή διαίρεση, ένεκα ιδεολογικής προτίμησης, η οποία σκόπιμα καλλιεργείται από το πολιτικό σύστημα. 

Επομένως, οι τοποθετήσεις είναι μεν οξείες, γωνιώδεις ή δεικτικές, αποτελούν δε απόψεις για προβληματισμό και συζήτηση. Η κοινωνία, καθώς και οι όποιες πολιτικές ή άλλες ελίτ, βρίσκονται ενώπιον μιας κρίσιμης καμπής για το μέλλον της χώρας και του έθνους. Είμαστε λοιπόν, υποχρεωμένοι ως Έλληνες να προτάξουμε το κοινό όφελος και να αφήσουμε πίσω μας οριστικά, κάθε φαινόμενο σήψης, υποκρισίας ή άλλης παθογένειας που καθιερώθηκε ως αυτονόητη. Περιφρονώ λοιπόν, κάθε έννοια πολιτικού καθωσπρεπισμού ο οποίος επιβάλλεται εκ της πολιτικής υποκρισίας και της κατ' επίφαση δημοκρατίας. Ταυτόχρονα όμως, ο λόγος μου παραμένει πολιτικός και αυστηρά ακομμάτιστος, με γνώμονα πάντα την πρόοδο της χώρας και του λαού.

Η δημοκρατία μας και το κράτος πρέπει να ενισχυθούν και να εκσυγχρονιστούν, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις ενώπιον των οποίων βρισκόμαστε. Όλα αυτά, είναι ευνόητο, πως έχουν έννοια μόνο αν είναι υπέρ του λαού και του έθνους. Τούτο πάντως, δεν αποτελεί δήλωση κενή περιεχομένου ή κάποια ομιχλώδη αοριστία. Συνοψίζεται δε, κατά κύριο λόγο, στα ακόλουθα:

Την ουσιαστική και άμεση συμμετοχή του λαού στη λήψη αποφάσεων και τη δραστική ανακατανομή της εξουσίας και σε άλλα (πλην του Πρωθυπουργού), θεσμικά πρόσωπα ή όργανα  

Την οικονομική ευημερία και εξυγίανση, μέσω της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της ορθολογικής αξιοποίησης των όποιων πόρων ή πλεονεκτημάτων διαθέτει η χώρα

Τον εκσυγχρονισμό του κράτους, με στόχο αυτό να ανταποκρίνεται αποτελεσματικά, τόσο στις υποχρεώσεις του στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό της χώρας (παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση και μέριμνα, διπλωματική παρουσία με ισχυρό λόγο, ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού κτλ) 

Την ενίσχυση, με κάθε απαιτούμενο τρόπο, των ενόπλων δυνάμεων και όλων των υπηρεσιών που επωμίζονται το καθήκον της προάσπισης της εξωτερικής και εσωτερικής ασφάλειας της χώρας 

Ιδού λοιπόν, τι υποστήριξαν κατά το παρελθόν, κάποιες σημαντικές ιστορικές προσωπικότητες

Οι προσωπικές μου βασικές θέσεις, όπως αντιλαμβάνομαι, τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα