Οχυρώστε και θωρακίστε το κράτος, προστατέψτε την πατρίδα

28/9/2019

Του Σάββα Καλεντερίδη

Στο σημερινό άρθρο θα γίνει προσπάθεια να θιγούν θέματα εθνικής ασφάλειας, τομέας στον οποίο η Ελλάδα έχει «τρύπες» και πάσχει.

Πριν όμως «μπούμε» στα βαθιά, να ξεκινήσουμε με το ΚΥΣΕΑ, που είναι ο υπέρτατος θεσμός για θέματα εξωτερικών και άμυνας, που συνεκλήθη εκτάκτως τις 31 Αυγούστου 2019, με αντικείμενο την εξέταση του φαινομένου της αύξησης των μεταναστευτικών ροών και τον έλεγχό του. Σημειώνεται ότι μετά από τρεις εβδομάδες, δηλαδή τις 21 Σεπτεμβρίου, είχαμε ευρεία έκτακτη σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό, με το ίδιο αντικείμενο.

ΑΡΑΓΕ μισούνται τόσο πολύ ανάμεσό τους, που δεν τους περισσεύει μίσος για τους Κατακτητές τους;

25/9/2019

του Λάζαρου Μαύρου

ΑΡΑΓΕ μισούνται τόσο πολύ ανάμεσό τους, που δεν τους περισσεύει μίσος για τους Κατακτητές τους;

– Ίσως.

– Έτσι μοιάζει πολλές φορές. Ιδίως κατά τις προεκλογικές περιόδους.

– Μπορεί όμως και να τους βολεύει να παριστάνουν ότι μισούνται ανάμεσό τους.

– Μήπως για να επιδεικνύουν, ιδίως στους οπαδούς τους, ότι εκδαπανούν στις ασκήσεις του κομματικού τους πατριωτισμού όλη τους την πολιτική ικμάδα, επειδή προφανώς δεν έχουν πράγματι τα κότσια να τα βάλουν με τους Κατακτητές τους;

Γιατί ενοχλεί η συνέχεια του Ελληνισμού;

25/9/2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Ένας καλός φίλος μού έστειλε το ακόλουθο σύντομο κείμενο, που ανήρτησε στο διαδίκτυο το 2017 ο αείμνηστος ιστορικός και φιλόλογος Σαράντος Καργάκος:

Το πολιτικό σύστημα έριξε την Ελλάδα στα βράχια

25/9/2019

Γιώργος Κοντογιώργης

Όπως αποδείχθηκε από τα γεγονότα, οι πολιτικές ηγεσίες δεν πήραν τα αναγκαία μέτρα για να αποτρέψουν την οικονομική κρίση, η οποία ουσιαστικά ήταν χρεοκοπία, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να υπαχθεί σε Μνημόνια. Κι όταν αυτά επιβλήθηκαν, οι κυβερνήσεις δεν πήραν μέτρα ανάταξης της χώρας, έκοβαν απλώς δαπάνες, όπου τους υποχρέωναν οι δανειστές. Αρχικά έκαναν περικοπές στους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και από την κοινωνική πρόνοια.

Η ύποπτη φιλολογία περί "συνεκμετάλευσης" και "να δώσουμε και κάτι στην καημένη την Τουρκία από τα πλούτη του Αιγαίου" - Μήπως πρέπει να νιώθουμε τύψεις κιόλας που απελευθερωθήκαμε από τους Οθωμανούς;

24/9/2019

Του Σάββα Καλεντερίδη

Σημαντική μερίδα της ελληνικής ελίτ, αλλά και μέρος της κοινωνίας που εκ των πραγμάτων επηρεάζεται από αυτήν, έχει μπει για τα καλά στο παιχνίδι της «συνεκμετάλλευσης» των ενεργειακών αποθεμάτων στις ελληνικές θάλασσες, γιατί δεν είναι μόνο το Αιγαίο αυτό που αμφισβητείται και διεκδικείται από την Τουρκία.

Ένα από τα επιχειρήματα που επικαλούνται οι αμύντορες της πολιτικής παράδοσης της Ελλάδας στην Τουρκία, είναι το εξής: «Για να αντιληφθείτε γιατί η Τουρκία ζητάει μερίδιο στα ενεργειακά αποθέματα του Αιγαίου, σκεφθείτε πώς θα νιώθαμε εμείς οι Έλληνες αν όλα τα νησιά ήταν τουρκικά. Αν δηλαδή έξω από τις ακτές της Θεσσαλίας, της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου, όλα τα νησιά ήταν τουρκικά. Δεν θα νιώθαμε ενός είδους ασφυξία και δεν θα ζητούσαμε κι εμείς δικαιώματα στη θάλασσα του Αιγαίου;».

Ελλάδα: Παραλάβαμε χώρα, ας μην παραδώσουμε χώρο

19/9/2019

Ελλάδα: Παραλάβαμε χώρα, ας μην παραδώσουμε χώρο

Δημήτρης Αποστολόπουλος

Οι σημερινοί Έλληνες, παραλάβαμε από την προηγούμενη γενιά μια χώρα, την Ελλάδα μας. Η παραλαβή αφορούσε ένα κράτος, με πολλές αδυναμίες μεν, αλλά με αναγνωρισμένα σύνορα και δικαιώματα. Πάντως, μαζί με το απρόσωπο κράτος, εξ αντικειμένου, παραλάβαμε και όλο το αιματοβαμμένο ιστορικό της δημιουργίας του. Επομένως, ταυτόχρονα με την παραλαβή της χώρας, έχουμε αναλάβει και μια ιστορική ευθύνη. Να παραδώσουμε δηλαδή, στην επόμενη γενιά, ακριβώς ό,τι παραλάβαμε και πάντως τίποτε λιγότερο από αυτό. Όμως, δεν είναι αυτονόητο αν αυτό θα επιτευχθεί, διότι δεν προκύπτει αυτόματα, αλλά απαιτεί εγρήγορση. Αν τη διαθέτουμε, θα κάνουμε τουλάχιστον ό,τι μπορούμε προς εκπλήρωση του χρέους μας. Διαφορετικά, αντί ανεξάρτητης χώρας, ενδέχεται να παραδώσουμε απλώς ένα χώρο, προς εκμετάλλευση από ξένα συμφέροντα.

Γιώργος Κοντογιώργης, Γιατί η δημοκρατία μας είναι "εκλόγιμη μοναρχία"

18/9/2019

Γιατί η δημοκρατία μας είναι "εκλόγιμη μοναρχία"

Γιώργος Κοντογιώργης

Αυτό που σήμερα αποκαλούμε δημοκρατία δεν είναι ούτε δημοκρατία, ούτε αντιπροσωπευτική πολιτεία. Αν θέλουμε να το ορίσουμε με βάσει αυτό που πράγματι είναι, θα το ονομάσουμε εκλόγιμη μοναρχία. Είναι κυριολεκτικά μια αυστηρά μοναρχευομένη ολιγαρχία. Ένα πολίτευμα κρίνεται από το ποιος κατέχει το πολιτικό σύστημα. Σήμερα, το πολιτικό σύστημα το κατέχει σε πρώτο και τελευταίο βαθμό ο πρωθυπουργός ή, αλλού, ο πρόεδρος.

Π. Ήφαιστος, Η μόνη κοινή κοσμοθεωρία όλων των εθνών είναι η Εθνική Ανεξαρτησία. Η Εθνική Ανεξαρτησία των Ελλήνων στην Κλίνη του Προκρούστη.

13/9/2019

Παναγιώτης Ήφαιστος

Αντιστροφή του κατήφορου του ελληνικού κράτους απαιτεί θέαση της πραγματικότητας χωρίς εθελοτυφλία και μάταιες ελπίδες. Η ελληνική εθνική ανεξαρτησία εν πολλοίς αναιρέθηκε. Τα αίτια είναι πολλά, διαχρονικά και αλληλένδετα. Η εθνική ανεξαρτησία συνεπάγεται –μεταξύ πολλών άλλων– κυριαρχία ορθολογιστικών πνευματικών παραδοχών όσον αφορά τον ρόλο του κράτους, οι οποίες παραμερίζουν ανυπόστατα διεθνιστικά ιδεολογικά δόγματα που το θεωρούν αναλώσιμο.

Απαιτεί, επίσης, συναίνεση πέραν και υπεράνω των κομμάτων, με την έννοια ότι τα μέλη της κοινωνίας είναι πρωτίστως πολίτες με θέση και άποψη και όχι πρόβατα που ακολουθούν τυφλά κομματικές αποφάσεις που διαμορφώνονται ερήμην τους. Εθνική ανεξαρτησία σημαίνει, επίσης, αυτεξούσιες αποφάσεις διαχείρισης της οικονομίας, διαφύλαξη του πολυτιμότερου αγαθού ενός κράτους, δηλαδή της κοινωνικής συνοχής, και διαπραγματευτικές προσεγγίσεις οι οποίες εκπληρώνουν τα ιεραρχημένα εθνικά συμφέροντα μέσα σε ένα ρευστό και μεταβαλλόμενο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον.

Τα Σεπτεμβριανά (1955)

6/9/2019

Τα Σεπτεμβριανά (1955)

Με τον όρο «Σεπτεμβριανά» εννοούμε το πογκρόμ που εξαπέλυσε ο τουρκικός όχλος, υπό την καθοδήγηση της κυβέρνησης Μεντερές, εναντίον της πολυπληθούς και ευημερούσας ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955. Αποτέλεσμα, οι 100.000 Έλληνες που ζούσαν εκείνη την περίοδο στην Πόλη να συρρικνωθούν σταδιακά και σήμερα μόλις και μετά βίας να ξεπερνούν τις 2.000.